‘शत्रु’ कथामा व्याकरणिक संसक्ति (Grammatical Cohesion in the 'Shatru' Story)

‘शत्रु’ कथा विश्वेश्वरप्रसाद कोइरालाको हो । यस कथामा कथाका प्रमुख पात्र कृष्ण रायमाथि लठ्ठीको प्रहार भएपछि उत्पन्न भएको घटनालाई मूल विषय बनाइएको छ शैली विज्ञानको भाषिक अध्ययन गर्ने एउटा पक्षका रूपमा रहेको व्याकरणिक संसक्तिका आधारमा उक्त कथाको गरिएको शुत्र संसक्तिको प्रयोग कस्तो भन्ने समस्याको समाधान गर्नका लागि पुस्तकालयीय स्रोतबाट सामग्री सङ्कलन गरी विश्लेषणात्मक ढाँचाबाट लेखमा समुचित एकाइहरूलाई अन्वितिपूर्ण बनाउन निदर्शन, लोप, प्रतिस्थापन, संयोजनले भूमिका खेलेका छन् शब्द, पदावली, उपवाक्य र वाक्यबिचमा सम्बन्ध स्थापित भएका यसले कथाले दिन खोजेको सन्देश भाषाका माध्यमबाट पाठक समक्ष पुर्याएको सथै अभिव्यक्तिको वैचारिक सिलसिला वाक्यहरूबिच अन्तरसङ्गति अर्थात् भाव वा अर्थलाई पनि सिलसिलाबद्ध बनाएको यसरी पाठका घटकहरू एक अर्कामा सम्बद्ध भएकाले अभिव्यक्ति सार्थक (Vishweshwar Prasad Koirala composed the story 'Shatru'. The incident in this occurred after Krishna Raya, protagonist, got hit using a stick. A component of linguistic study stylistics, grammatical structure has been used to analyze story. This article compiled information from library sources and studied it within an analytical framework order address fundamental issue usage structures Shutra narrative. components are distinctive due use demonstration, deletion, substitution, combination. In story, there connections between words, phrases, clauses, sentences. Through conveys reader significance conceptual expression sentences, or sense meaning, have both made at same time. story's is significant way because text's linked each other.)